مفهوم تداوم یا استمرار از فرضیات مبنایی
یعنی حسابداری هر مؤسسه عملیات مؤسسه خود را مداوم و مستمر فرض کند. در حسابداری فرض بر این است که یک واحد تجاری برای یک مدت طولانی به فعالیت خود ادامه میدهد، فرض تداوم فعالیت توسط کمیته حسابداری مالی به شرح زیر تعریف شده است:
مفهوم پذیرش دوره مالی
براساس مفهوم قبول دوره مالی مقرر شده است که شناسایی، ثبت و ارائه اطلاعات مالی طبقه بندی شده برای هر دوره مالی به صورت جدا از دوره مالی دیگر صورت پذیرد. باید توجه داشت که سال مالی ممکن است مطابق با سال شمسی یا غیر از آن باشد البته بهتر است سال مالی به گونه ای انتخاب شود که پایان آن مصادف با زمانی باشد که حجم عملیات شرکت در پایینترین سطح خود قرار دارد. یکی از نتایج پذیرش فرض دوره مالی بوجود آوردن ویژگی قابلیت مقایسه صورتهای مالی میباشد.
فرض تعهدی
طبق روش حسابداری تعهدی شناسایی و ثبت رویدادهای مالی مؤسسه در تاریخ وقوع بایستی به عمل آید. خواه فعل مالی به صورت نقد انجام شده باشد و خواه به صورت نسیه. روش نقدی در گذشته متداول بوده و امروزه در حسابداری مرسوم نیست. بر طبق این روش زمانی فعل مالی شناسایی و ثبت میگردد که حتماً وجه نقد رد و بدل شده باشد در روش نقدی برای حسابهای دریافتنی و حسابهای پرداختنی هزینه استهلاک ثبت نمیشود. در این مبنا هزینه زمانی شناسایی و به ثبت میرسد که کالا و خدمات مربوط بدان دریافت یا به مصرف رسیده باشد. هر چند که بهای آن فعلا پرداخت نشود.
مفهوم واحد پولی
یعنی برای ثبت رویدادهای مالی و ارائه اطلاعات مالی بایستی یک واحد مشترک به کار رود. کلیه مبادلاتی که توسط حسابداران در دفاتر یا صورتهای مالی منعکس میگردد معرف حجم یا مقدار نمیباشد بلکه تنها بهای آن را نشان میدهند. به طور کلی وقایعی که با پول اندازهگیری نمیشوند و فاقد جنبه مالی میباشند در دفاتر و صورتحسابها منعکس نمیگردند.
اصل بهای تمام شده
براساس این اصل بایستی رویدادهای مالیبه قیمت تمام شدهای که نشان دهنده ارزش متعارف آنها در جامعه بوده شناسایی و ثبت شوند و مبادلات حسابداری در تاریخ وقوع به بهای تمام شده در دفاتر ثبت گردند. منظور از بهای تمام شده هر دارایی ارزش مبادله نقدی آن در تاریخ تحصیل است. پرداختهای اضافی به علت خریدهای نسیه و مدتدار جزء بهای تمام شده دارایی محسوب نمیگردد. به مرور زمان که ارزش داراییها تغییر میکند این تغییر ارزش در بهای تمام شده دارایی بیاثر میباشد.
اصل افشای حقایق
براساس این اصل فعالیتهای مالی به صورت حقیقی در دفاتر حسابداری ثبت و سپس نتایج آنها در گزارشات مالیبه شکل واقعی افشا گردد.