مدیریت سود

ادبیات تحقیق مدیریت سود فاقد تعریفی پذیرفته شده از مدیریت سود است.

مدیریت سود عملی است که موجب می‏شود، سود گزارش شده بیشتر منعکس ‏کننده خواسته ­های مدیریت باشد تا عملکرد مالی بنیادی شرکت”.

اسکیپر مدیریت سود را به عنوان مداخله هدفمند در فرایند گزارش­گری مالی با قصد تحصیل برخی منافع شخصی، تعریف می‏کند .

این تعریف بر جنبه فرصت‏ طلبانه مدیریت تمرکز دارند؛ مدیریت با انگیزه‏ های سودجویانه اقدام به مدیریت سود می‏کند و به طور ضمنی بیان می‏کنند که مدیریت سود موجب کاهش محتوای اطلاعاتی اعداد حسابداری خواهد شد.

از سوی دیگر، برخی محققان نگاهی آگاهی‏ دهنده به مدیریت سود دارند و آن را به عنوان دست کاری اعداد سود توسط مدیران تعریف می‏کنند که به واسطه آن اطلاعات خصوصی و محرمانه مدیریت در مورد عملکرد آتی شرکت به سرمایه‏ گذاران منتقل می‏شود.

با پذیرش این تعریف، باید انتظار داشت مدیریت سود نه تنها موجب کاهش محتوای اطلاعاتی سود نخواهد شد، بلکه این عمل، سرمایه‏ گذاران را در تفسیر بهتر ارقام گزارش شده یاری می‏ رساند. به هر حال، فرصت­ طلبانه بودن مدیریت سود در ادبیات تحقیق از مقبولیت بیشتری برخوردار است .

ویژگی‏های سود

چهار بعد کیفیت سود، ویژگی‏ هایی از سود است که در ارزیابی مطلوبیت رویه­ های حسابداری استفاده می‏شوند.

چهار ویژگی سود عبارتند از:

1-کیفیت اقلام تعهدی

2-پایداری سود

3-قابلیت پیش­بینی سود

4-هموار بودن سود

در اندازه‏ گیری این ویژگی‏ها، وجه نقد و سود به عنوان ساختار مرجع در نظر گرفته می­شوند.

و در نتیجه، تنها با استفاده از اطلاعات حسابداری اندازه ‏گیری می­شوند. هر یک از این ویژگی‏ها بعد متفاوتی از کیفیت اطلاعات حسابداری را بیان می‏کنند.

پایداری: این ویژگی بیانگر ثبات و دوام سود است.

از دیدگاه سرمایه‌گذاران، سودهای با دوام و با ثبات به‌دلیل استمرار آنها مطلوب هستند. صرف­ نظر از میزان و جهت تغییرات سود، پایـــداری بیانگر آن است که تغییرات ســـود دوره جاری تا چه حدی در سری‌های زمانی ســود با ثبات است.

ارقــام سود بـا پایـداری بالا از منظر سرمایــه‌گذاران به‌ عنوان ســود بادوام درنظــر گرفته می‌شود، تـا جایـی کـه ایـن‌گونــه سودها بـه‌ عنـوان مبنایـی بـرای اعمـال یک روش میانبر بـرای ارزش‌ گـذاری (نظیر ضریب قیمت به سود) استفاده  می‌شوند.